Tempo es lo que no falta!
by Palaroide
Sem querer fui parar a um workshop de fotografia promovido pelos Encontros de Imagem.
Era dado por Vari Caramés, um fotógrafo galelo. De lá trago um caderno cheio de frases bonitas, ditas por alguém que claramente é apaixonado por fotografia. Não há nada mais inspirador do que ouvir falar um homem apaixonado.
Trago também um pequeno livro com o seu trabalho, que se chama "La Boda, 2002" que teve a amabilidade de nos oferecer.
Terminou o workshop dizendo, numa mistura de galelo e português e, com uma grande gargalhada: "Hay tempo. Sempre hay tempo. O importante é pasarlo bien y não fazer daño na cabecinha".
Ficam algumas fotos dele, escolhidas aleatoriamente. Vale a pena procurar mais.
Trago também um pequeno livro com o seu trabalho, que se chama "La Boda, 2002" que teve a amabilidade de nos oferecer.
Terminou o workshop dizendo, numa mistura de galelo e português e, com uma grande gargalhada: "Hay tempo. Sempre hay tempo. O importante é pasarlo bien y não fazer daño na cabecinha".
Ficam algumas fotos dele, escolhidas aleatoriamente. Vale a pena procurar mais.
(...)
Nas miñas fotografías hai inevitabelmente unha fixación: a xanela, que é, na maioria dos casos, imaxinaria.
Xanela como símbolo do mirar, do esculcar, do ver o mundo, ou a vida como "a través de", "de dentro cara a fóra", "de fóra cara a dentro".
Creo que nunca se mira o suficiente ao fondo das cousas, nin tan sequera á superficie, e é en todo isto onde está a maxia, o soño...
(...)
Opino que todo está feito e inventado hai tempo. Polo tanto sobran definicións, fórmulas, estilos, etc.
Particularmente sinto unha fascinación especial polo intemporal, indefinido, etéreo e vello. Nunca me gustaron os traxes novos. Prefiro as abstraccións e os defectos con efectos.
O misterio é a néboa das cousas, de todo o que nos rodea. Encántame o que non podo ver. Quédome co íntimo, cun aroma, unha fragancia, unha ausencia.
Todo isto non son máis que contradicións pero precísoas para poder vivir. Poida que a vida sexa unha especie de álbum de lembranzas no que cada páxina está preñada de existencias.
¡Oxalá que nunca falten as existencias!
Xanela como símbolo do mirar, do esculcar, do ver o mundo, ou a vida como "a través de", "de dentro cara a fóra", "de fóra cara a dentro".
Creo que nunca se mira o suficiente ao fondo das cousas, nin tan sequera á superficie, e é en todo isto onde está a maxia, o soño...
(...)
Opino que todo está feito e inventado hai tempo. Polo tanto sobran definicións, fórmulas, estilos, etc.
Particularmente sinto unha fascinación especial polo intemporal, indefinido, etéreo e vello. Nunca me gustaron os traxes novos. Prefiro as abstraccións e os defectos con efectos.
O misterio é a néboa das cousas, de todo o que nos rodea. Encántame o que non podo ver. Quédome co íntimo, cun aroma, unha fragancia, unha ausencia.
Todo isto non son máis que contradicións pero precísoas para poder vivir. Poida que a vida sexa unha especie de álbum de lembranzas no que cada páxina está preñada de existencias.
¡Oxalá que nunca falten as existencias!
Vari Carames
